Данные об авторе
Автор(ы):
Сулейманова Язиля Габдулхаковна
Место работы, должность:
МОУ "Куянковская общеобразовательная полная средняя школа"
Регион:
Республика Марий Эл
Характеристики ресурса
Уровни образования:
дошкольное образование
Уровни образования:
начальное общее образование
Уровни образования:
дополнительное образование детей
Предмет(ы):
Внеклассная работа
Целевая аудитория:
Библиотекарь
Целевая аудитория:
Воспитатель
Целевая аудитория:
Классный руководитель
Целевая аудитория:
Методист
Целевая аудитория:
Педагог дополнительного образования
Целевая аудитория:
Родитель
Целевая аудитория:
Учащийся (студент)
Целевая аудитория:
Учитель (преподаватель)
Тип ресурса:
сценарий мероприятия
Краткое описание ресурса:
фольклорный праздник
Дәү әнидә кунакта
Максат: халкыбызның буыннан-буынга килгән йолаларын, гореф-гадәтләрен искә төшерү, ныгыту.
Гармун тавышы ишетелә, яшьләр керә.
- Дуслар! Без бүген сезнең белән кунакка барабыз. Кемгә дисезме? Дәү әнигә кунака. Ул безне каршы алырга да чыгар. (Җыр дәвам итә).
Дәү әни . Хай, балакайларым, күрми дэ торам икән, әйдүк, әйдүк түрдән узыгыз, җиңел аякларыгыз белән. Исән-сау гына килдегезме? Алма бөртекләрем, хөрмә җимешләрем (исәнләшәләр).
- Исәнмесез, әбекәй. Хәтерлисезме, сез безне кунака чакырган идегез. Менә без дә килеп җиттек.
Дәү әни. Рәхмәт, рәхмәт килүегезгә. Әйдәгез, түрдән узыгыз, утырышыгыз. Әле йортка дога кылып алыйк (…).
И картлык – шатлык түгел шул. Кунакларны сүз белән генә сыйлап, чәй куярга да онытып торам. Хәзер самоварымны гөрләтеп җибәрим. Ә сез балакайларым, үз өегездә күк булыгыз.
- Әби, онытып та җибәрә язганбыз. Безнең сезнең өчен кечкенә генә бүләгебез дә бар иде. (бүләкләрен бирәләр).
Дәү әни. Рәхмәт, балакайларым. Олыласын олыны, олыларлар үзеңне, диләр бит. Без картларның күңелен күтәргәнегез өчен, бик зур рәхмәт.
- Әби, безнең тагын бик күп хөнәрләребез бар әле. Әйдәгез, без сезгә шуларны күрсәтик әле.
- Әби, сез «йөзек салыш» уены уйнап ускән кешеләр, без дә шуны уйнап алыйк әле.
(уен башлана, йөзек алган кешене уртага чыгарып җәза бирәләр).
- Кемдә йозек сикереп чык.
- Моңа нинди җәза бирәбез!
- җырласын …
- биесен …
- әкият сөйләсен. …
Дәү әни. Хай, балакайларым, нинди күңелле уен. Рәхмәт инде, балакайларым, яшь чакларымны да исемә төшердегез. Ходай сезгә шатлыклы көннәр, озын гомер бирсен.
- Күрәм, сез күп беләсез икән.
Шуның өчен мин сезгә бүләк тә әзерләдем әле. Кая соң әле минем сандыгым. Бу сандык белән мин йортка килен булып төштем. Бу сандык минем тормышым. Әйдәгез, ачып карыйк әле. Ниләр бар икән эчендә.
(Сөлге, остәл япкычы, тәсбих, кулъяулыклар, чигемнән әйберләр, бизәнү әйберләре, алкалар, муенсалар, бәйләнгән шәл).
- Әби, кунакның әйбәте ике көн диләр. Барысы өчен дә рәхмәт.
Дәү әни. Юк, юк, җаннарым, чәй эчертмичә җибәрәмме соң? Самоварым кайнап чыккандыр инде. Ризыктан олы булып булмый.
Ашап бетергәч дога кылалар.
- Ярар, әби ризыгыгыздан авыз иттек, рәхмәт сезгә. Исән-сау яшә хәрвакыт, шундый җитез, олы күңелле бул!
Дәү әни . Хушыгыз. Хөрмэтегез өчен рәхмәт. Тагын килегез!
